Διακοπές στη Σαντορίνη

Στρογγύλη, Καλλιστή, Θήρα και Σαντορίνη. Αυτά είναι τα ονόματα που της δόθηκαν κατά καιρούς. Η πρώτη οφείλεται στο σχήμα του νησιού, το οποίο έχει τώρα το σχήμα ενός ημισελήνου μετά την ηφαιστειακή έκρηξη του 1613 π.Χ. Το δεύτερο όνομά του αναφέρεται στη φυσική ομορφιά του τόπου και προέρχεται από τις επιγραφές του Πλάτωνα. Η Θήρα ήταν ο αυτοκράτορας των Λακεδαιμόνων που αποίκησαν το νησί. Έτσι από τότε το νησί αναγνωρίζεται από το όνομά του. Τέλος, η Σάντα Ερίνα ήταν η εκκλησία της Αγίας Ειρήνης. Οι Φράγκοι Σταυροφόροι προσευχήθηκαν εκεί και με τα χρόνια του δόθηκε το όνομα Σαντορίνη.

Περίπου έντεκα αιώνες πριν από τη Χρυσή Εποχή του Περικλή. Λέγεται ότι οι κάτοικοι της Σαντορίνης ζούσαν σε σύγχρονους οικισμούς με αναπτυγμένη αρχιτεκτονική και έργα υποδομής. Αυτός είναι ο Οικισμός του Ακρωτηρίου. Η κατασκευή σπιτιών για σπίτια είχε φτάσει τους τρεις ορόφους. Τα κτίρια που θα εκμεταλλευόταν τους δύο ορόφους ως καταστήματα. Υπήρχαν πλατείες με μαρμάρινη διακόσμηση και πλακόστρωτα δρομάκια. Τέλος, το σύστημα αποχέτευσης είχε τεράστιες ομοιότητες με σήμερα. Είναι γεγονός ότι τα κλαδιά του μέχρι το τέλος του ήταν επιστημονικό επίτευγμα εκείνη την εποχή.

Πέρα από το όνομα, ο Πλάτων συνέδεσε τη Σαντορίνη με αυτήν της Χαμένης Ατλαντίδας. Η μεγάλη πολιτιστική ανάπτυξη του νησιού στα μέσα της δεύτερης χιλιετίας π.Χ. και τα χαρακτηριστικά μιας ανεπτυγμένης ηπείρου που δόθηκε στην Ατλαντίδα, οδήγησε τους επιστήμονες να πιστέψουν τη σύνδεσή τους. Οι γνωστοί ηφαιστειολόγοι που έχουν ασχοληθεί με αυτό το ζήτημα υποστήριξαν ότι το μόνο γεωλογικό φαινόμενο που μπορεί να «βυθίσει τμήματα της γης σε μια μέρα», όπως το περιγράφει ο Πλάτων, είναι αυτό της βύθισης μιας καλντέρας.

Επίσης παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον το γεγονός ότι, με εξαίρεση τον τουρισμό, τα επαγγέλματα των ανθρώπων ήταν σχεδόν τα ίδια για τόσες εκατοντάδες χρόνια. Οι κάτοικοι ζουν δίπλα σε ένα ενεργό ηφαίστειο και μάλιστα το εκμεταλλεύονται. Η ηφαιστειακή λάβα που κάλυψε ολόκληρο το νησί, έκανε το έδαφος κατάλληλο. Έτσι, η γεωργία, η κτηνοτροφία και η καλλιέργεια της αμπέλου άνθισαν. Στην πραγματικότητα, στον επαρχιακό δρόμο της αρχαίας Θήρας υπάρχει ένα μουσείο κρασιού με εξαιρετικές επιλογές και ποιότητα. Το τοπικό κρασί ονομάζεται Visanto. Η φήμη του πολλαπλασιάστηκε με τις εξαγωγές προς τη Ρωσία που λόγω της κοινής θρησκείας ζητήθηκε από τη ρωσική εκκλησία για τη διαδικασία της Θείας Λειτουργίας.